Survey of the Relationship between Elderly People's Feeling of Loneliness and their Personal and Social Characteristics

چکیده: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که به منظور بررسی ارتباط سالمندی با مشخصات فردی - اجتماعی آنان در شهر رشت سال ۱۳۷۹ انجام گرفته است. واحدهای مورد پژوهش شامل ۱۷۰ نفر سالمند ۶۵ سال و بالاتر عضو کانون بازنشستگان کشوری شهر رشت بودند که به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه بود، که پرسشنامه اول مربوط به مشخصات فردی - اجتماعی و دوم پرسشنامه استاندارد شده یوکلا بود که ۲۰ عبارت در مورد سنجش احساس تنهایی را شامل می شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر کای اسکوئیر و رگرسیون لوجستیک استفاده گردید. یافته ها نشان داد که ۴۴ / ۷ درصد واحدهای مورد پژوهش دارای احساس تنهایی و ۵۵/ ۳ درصد بدون احساس تنهایی بودند. همچنین نتایج پژوهش مبین آن بود که بین متغیرهای فردی - اجتماعی نظیر جنس ( ۰/ ۰۱>P)، وضعیت تأهل ( ۰/۰۰۰۱>P)، سطح تحصیلات ( ۰ / ۰۰۰۱>P)، دارا بودن فرزند ( ۰/ ۰۵ >P)، و تعداد فرزندان ( ۰/۰۱ >P)، اشتغال به کار پس از بازنشستگی ( ۰ / ۰۰۱>P)، سطح درآمد (۰ / ۰۵>P)، نحوه زندگی ( ۰ /۰۰۲>P)، استفاده از وسایل کمکی (حسی - حرکتی) ( ۰ / ۰۲ >P)، شرکت در فعالیتهای اجتماعی ( ۰/ ۰۰۸ >P)، داشتن تعاملات اجتماعی ( ۰/ ۰۰۲>P)، برخورداری از حمایت عاطفی شبکه های اجتماعی غیررسمی و احساس تنهایی ارتباط معنی دار آماری وجود داشت ( ۰/ ۰۰۰۰۱>P)، در حالی که متغیرهای سن - وضعیت و نوع مسکن به جنسیت فرزندان به تغییر محل سکونت یا مهاجرت به شرکت در محافل مذهبی - حمایت اجتماعی از محل خدمت قبلی - برخورداری از امکانات سرگرمی در کانون حمایت شبکه های اجتماعی رسمی - نوع حمایت دریافتی از طریق این شبکه ها(مالی ۔ عاطفی) با احساس تنهایی ارتباط معنی دار آماری نداشتند. همچنین استفاده از مدل از جستیک نشان داد از بین متغیرهایی که دارای ارتباط معنی دار آماری با احساس تنهایی بودند، بیشترین ارتباط مربوط به متغیرهای سطح تحصیلات ( ۰ / ۰۰۰۱ >P)، داشتن دید و بازدید هفتگی با افراد فامیل ( ۰/۰۰۰۲ >P) و برخورداری از حمایت عاطفی همسایگان ( ۰ / ۰۰۰۵ >P) بوده است. در نهایت کاربرد نتایج پژوهش در حیطه های مختلف اجتماعی بیان شده و براساس یافته ها پیشنهاداتی جهت پژوهش های بعدی ارائه گردید.